Uitleg sacramenten

Algemene informatie over de zeven sacramenten

De bron en het hart van ons geloof vormen de Heilige Schrift, het Boek (Bijbel), bestaande uit het eerste (oude) en het tweede (nieuwe) testament. In elke viering lezen we daaruit twee of drie teksten. De Bijbel is de neerslag van de wijze waarop God en mensen met elkaar omgaan. Zij is ons eigen levensverhaal: een geschiedenis van onvrijheid en verslaving, maar ook van uittocht, bevrijding en het verlangen naar een land waar recht en vrede heersen. De Heilige Schrift leert ons dat God ook met ons bezig is; dat wij geliefd en gewild zijn en dat ons leven een zinvolle en unieke betekenis heeft.

God leidt en begeleidt ons leven. De katholieke kerk kent zeven bevoorrechte tekenen: de sacramenten. Daarin ervaren wij dat Jezus Christus, de Zoon van God ons bij de hand neemt en ons bestaan met zorg omgeeft.

• het doopsel
• de eucharistie
• het vormsel
• boete en vergeving
• de zieken
• het huwelijk
• diaconaat en priesterschap

1 – het doopsel

Dit is het zichtbare teken waardoor een mensenkind wordt opgenomen in het Volk Gods, de Kerk van Christus. Het water zegt iets van nieuw leven, een nieuwe geboorte. Dankzij Christus gaan wij niet ten onder maar kunnen wij ons hoofd boven water houden, wat het leven ook brengt.

Als een kindje geboren wordt stellen wij het op prijs als de ouders een geboortekaartje naar de pastorie sturen. Zo stelt u de pastor in de gelegenheid u geluk te wensen. Na korte of iets langere tijd kunt u met hem een afspraak maken voor de toediening van het Doopsel, die voorafgegaan wordt door enkele doopgesprekken. Voor het Doopsel van volwassenen geldt een uitgebreidere voorbereidingstijd.

Wie geïnteresseerd is in het doopsel voor volwassenen of kinderen wordt uitgenodigd contact op te nemen met de pastor.

2 – de eucharistie

Vanaf het begin komen christenen elke zondagmorgen samen om God te danken (Eucharistie betekent ‘dankzegging’). Het Joodse volk, waaruit Jezus is voortgekomen, viert Sabbat, een dag van feestelijk danken voor Gods goede schepping omdat dit volk zich geroepen weet om Gods medewerker te zijn om Zijn aarde tot een goede voltooiing te brengen. 
Christenen vieren de dag des Heren op zondag, de dag van Christus& verrijzenis uit de doden. Ter nagedachtenis van Hem breken wij nog steeds het brood en delen we de beker als teken van verbondenheid, als uitdrukking van onze bereidheid om te leven zoals Hij. Het Woord dat Hij spreekt, het Brood en de Beker vormen heilige tekenen van Zijn aanwezigheid onder ons.

Ook in de Lucas vieren wij op zondag graag de Eucharistie, als er geen priester beschikbaar is voor de Eucharistie, houden wij een Woord en Communieviering.
Een grote stap in de geloofsopvoeding van de kinderen is de Eerste Heilige Communie. Kinderen van 8 jaar (groep 4) worden aan het begin van het kalenderjaar uitgenodigd voor de voorbereiding die ongeveer 10 weken duurt. De ouders worden hierbij intensief betrokken. Een werkgroep Eerste Communie verleent enthousiaste medewerking.

Zit uw zoon of dochter minimaal in groep 4 van de basisschool? Dan kan hij/zij komend jaar meedoen aan de voorbereidingen op de eerste heilige Communie.

3 – het vormsel

Het is de afronding van het Doopsel. Door het Vormsel wordt de Geest van God, die was in Christus, afgebeden over de gelovigen. Dit sacrament maakt ons tot mondige christenen die Jezus met overtuiging willen volgen.
De bisschop of zijn plaatsvervanger dient het Vormsel toe onder handoplegging en zalving met de heilige olie (Chrisma). Daarbij spreekt hij: “Ontvang het zegel van de Heilige Geest, de Gave Gods”.

Het wordt als regel ontvangen rond het dertiende jaar. Alle ingeschreven parochianen die in aanmerking komen, worden éénmaal per twee jaar uitgenodigd. De voorbereiding duurt enkele maanden. Ook volwassenen die dit sacrament nog niet hebben ontvangen, kunnen zich aanmelden.

4 – boete en vergeving

Christen-zijn is een relatie hebben met God. In iedere relatie gaat het wel eens mis soms zelfs heel ernstig. In de biecht kan men zich vrij uitspreken in een vertrouwelijk gesprek met een priester die “in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest” vergeving mag schenken.

Voor grote feesten van Pasen en Kerstmis houden wij boetevieringen in onze kerk. We luisteren dan gelovig naar Gods Woord in de Bijbel en naar de prediking die ons uitnodigt tot bekering en levensvernieuwing. Aan het einde van de viering treedt ieder naar voren voor de handoplegging en het gebed om vergeving. Het is een zinvol gebruik minstens eenmaal per jaar dit sacrament te vieren, bij voorkeur ter voorbereiding op Pasen.

5 – de zieken

God houdt ons vast bij al wat ons overkomt. Heel bijzonder is Hij nabij in het sacrament der zieken (ziekenzalving). Het bestaat uit gebed, handoplegging (God houdt Zijn beschermende hand boven ons hoofd) en zalving (God sterkt ons). De priester bidt: “Moge onze Heer Jezus Christus door deze heilige zalving en door Zijn liefdevolle barmhartigheid u bijstaan met de genade van de Heilige Geest”.

Het is raadzaam om niet tot het laatste moment te wachten; het is geen sacrament der stervenden (dat is het ‘viaticum’, het voedsel, de Heilige Communie, voor onderweg). Er vindt in onze parochie jaarlijks een ziekenzalving plaats waarvoor u zich bij het parochiesecretariaat kunt opgeven.

Als de zieke niet meer beter zal mogen worden en de ziekte uitloopt op het sterven, dan is in de ogen van de gelovige de dood niet het einde, geen afgang, maar een overgang naar nieuw leven.

6 – het huwelijk

Twee mensen willen trouwen. Ze gaan naar het gemeentehuis. Maar ze willen ook ‘voor de kerk trouwen’, een sacrament van het huwelijk sluiten. In hun verbond met elkaar willen ze doorschemeren van hoe Gods verbond met de mensen altijd was en is: een band van liefde tot het uiterste.

Als men besluit dit sacrament te willen vieren moet men ruim van te voren (een paar maanden) contact opnemen met het parochiesecretariaat. Ter voorbereiding vinden er enkele gesprekken plaats met de pastor. In overleg wordt de huwelijksviering voorbereid die een persoonlijk karakter kan dragen.

7 – diaconaat en priesterschap

De kerkgemeenschap heeft dringend behoefte aan mensen die zich enthousiast inzetten voor de voortgang van het kerkelijke leven en het pastoraat. Gehuwde mannen vanaf 35 jaar kunnen diaken worden en eventueel parttime de gemeenschap dienen. Onze kerk vraagt van priesters de ongehuwde levensstaat. Helaas staat het gewijde ambt (nog) niet open voor vrouwen. Vrouwen en mannen kunnen zich laten opleiden tot pastoraal werk(st)er, een nieuw en waardevol ambt in onze kerk. Naast de vrijwilligers, die er gelukkig in groten getale zijn, kan de kerk de voorgangers niet missen.